عراق در حالی طی هفته‌های اخیر با چالشهایی همچون اعتراض گروه‌های سیاسی و مردم به نتایج انتخابات و البته طرح اخراج نیروهای آمریکایی از عراق مواجه است که خبرها حاکی از حمله عناصر گروه تروریستی داعش به روستایی در حومه کرکوک در شمال این کشور و درگیری شدید با نیروهای پیشمرگه است. برخی منابع هم از اشغال و کنترل یک روستا توسط داعش خبر می‌دهند.
حال این سوال مطرح است که چرا چنین بحرانی گریبانگیر این بخش عراق شده و راهکار خروج از آن چیست؟ نگاهی به کارنامه این منطقه نشان می‌دهد که همزمان با تشدید بحران سیاسی و اقتصادی در این کشور، تحرکاتی از سوی مقامات اقلیم کردستان عراق صورت گرفته است از جمله اقدامات مشکوک برای کاهش حضور مقاومت مردمی (حشد الشعبی) در مبارزه با گروه‌های تروریستی در مناطق کرد نشین، میزبانی از نیروهای آمریکایی در حالی که تجربه نشان داده است که اولین حامی تروریست‌ها همین نیروهای آمریکایی بوده‌اند، زمینه ساز برای حضور یگان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی و ضد انقلاب در اربیل در حالی که آنها رسما بارها بر همکاری و حمایت از داعش اذعان کرده‌اند.
سران اقلیم در حالی بر این تصور بوده‌اند که با این رویکردها می‌توانند به تثبیت قدرت و حتی جا به جایی جمعیت بر اساس منافع خویش بپردازند چنانکه در سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ نیز این رویه را در مناطقی همچون سجار و ترکمن نشین صورت دادند، اما حقیقت امر آن است که این رفتار عملا زمینه ساز فعالیت گسترده‌تر حامیان داعش در اقلیم کردستان عراق شد که نه تنها تهدیدات تروریستی علیه این منطقه بلکه علیه کل عراق و منطقه را در پی‌داشته است و تنها راهکار برای پایان این وضعیت رویکرد به همکاری با مقاومت مردمی و دوری از عاملان بحرانی است.
نویسنده: علی تتماج
حال این سوال مطرح است که چرا چنین بحرانی گریبانگیر این بخش عراق شده و راهکار خروج از آن چیست؟ نگاهی به کارنامه این منطقه نشان می‌دهد که همزمان با تشدید بحران سیاسی و اقتصادی در این کشور، تحرکاتی از سوی مقامات اقلیم کردستان عراق صورت گرفته است از جمله اقدامات مشکوک برای کاهش حضور مقاومت مردمی (حشد الشعبی) در مبارزه با گروه‌های تروریستی در مناطق کرد نشین، میزبانی از نیروهای آمریکایی در حالی که تجربه نشان داده است که اولین حامی تروریست‌ها همین نیروهای آمریکایی بوده‌اند، زمینه ساز برای حضور یگان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی و ضد انقلاب در اربیل در حالی که آنها رسما بارها بر همکاری و حمایت از داعش اذعان کرده‌اند.
سران اقلیم در حالی بر این تصور بوده‌اند که با این رویکردها می‌توانند به تثبیت قدرت و حتی جا به جایی جمعیت بر اساس منافع خویش بپردازند چنانکه در سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ نیز این رویه را در مناطقی همچون سجار و ترکمن نشین صورت دادند، اما حقیقت امر آن است که این رفتار عملا زمینه ساز فعالیت گسترده‌تر حامیان داعش در اقلیم کردستان عراق شد که نه تنها تهدیدات تروریستی علیه این منطقه بلکه علیه کل عراق و منطقه را در پی‌داشته است و تنها راهکار برای پایان این وضعیت رویکرد به همکاری با مقاومت مردمی و دوری از عاملان بحرانی است.
نویسنده: علی تتماج
