این روزها برخی از نشریات اصلاح طلب تعرضی به مجازات اعدام داشته و با حقوقدانانی که حرف دل آنها را میزنند گفتوگو و مصاحبه میکنند و آنها از این تریبون حی و حاضر در مضرات مجازات اعدام مثنوی هفتاد من می بافند! از زمین و زمان، از فقه و علم حقوق استفاده کیکنند و به دنبال دستاویزی هستند که علیه مجازات اعدام سخن پراکنی کنند.
روزنامه هم میهن می نویسد:«آنطور که جامعه شناسان و متخصصان روان میگویند، نوع واکنش شهروندان به ویژه در فضای مجازی حاکی از آن است که به ویژه در دوسال اخیر شنیدن صدور احکام اعدام و اجرای آنها تبعات منفی بر سلامت روح و روان آنها گذاشته است. تبعات منفی جاری شدن این احکام در جامعهای که به صورت مداوم با بسیاری از تنگناهای اقتصادی، معیشتی، اجتماعی و حتی سیاسی، دست و پنجه نرم میکند، قطعاً نمیتواند پیامدهای خوبی همراه داشته باشد.» این روزنامه در ادامه از دیدگاه دکتر نجفی توانا حقوقدان می نویسد:«تجربه نشان داده که مجازات اعدام عملاً تاثیرگذار نبوده. از نظر جامعه شناسی این مجازاتها نوعی ترویج خشونت است، قباحت خشونت را از بین برده و منجر به الگوبرداری از آن میشود. دیدگاه علمی، اعمال این نوع مجازاتها را توصیه نمیکند.»
اینکه چرا از نظر ایشان مجازات اعدام ترویج خشونت است معلوم نیست، ولی ایشان پاسخ نمی دهد که چرا در کشور آمریکا که هنوز مجازات اعدام جاری و ساری است کسی اعدام را عامل ترویج خشونت نمی داند؟!
به این خبر توجه کنید: ایالت آلاباما در جنوب ایالات متحده اولین مورد از اعدام یک مجرم با استفاده از گاز نیتروژن را اجرا کرد. کِنِت اسمیت، ۵۸ ساله، که به جرم مشارکت در قتل یک زن در سال ۱۹۸۸ در ایالت آلاباما به اعدام محکوم شده بود، از دادگاه عالی آمریکا خواسته بود که اجرای حکم او از راه تنفس گاز نیتروژن را لغو کند، اما دادگاه عالی روز چهارشنبه، چهارم بهمن، با رد بررسی این پرونده، عملاً راه را برای اجرای این حکم در روز پنجشنبه باز کرد. با این حال پس از موافقت ضمنی دادگاه عالی آمریکا با این شیوه از اعدام، حکم اسمیت در روز پنجشنبه، پنجم بهمن ماه، اجرا شد. به گزارش خبرگزاری رویترز، مقامات ایالت آلاباما این شیوه از اعدام را «انسانیترین و کم دردترین» راه برای اجرای مجازات اعدام خواندهاند!
حال آقای نجفی توانا، روزنامه هم میهن و همه کسانی که مجازات اعدام را زشت و ناپسند میدانند، به افکار عمومی بگویند چرا وقتی مجازات اعدام در آمریکا اجرا میشود از کسی صدایی در نمیآید اما وقتی این مجازات که اکثر آنها قصاص است و نه اعدام، در ایران اجرا می شود فریاد «واسلاما»،«واحقوق بشرا»ی عدهای در میآید و در فضای مجازی شلتاق میکنند که «اعدام بد است»، «نه به اعدام»، «اعدام نقض حقوق بشر است» و...
به راستی چرا برای یک عده همیشه «مرغ همسایه غاز است؟» چرا مجازات اعدام در آمریکا خوب و بی عیب و نقص است و عین حقوق بشر است ولی در ایران عین همه بدیهاست؟! التماس تفکر و تعقل!
اگر در خانواده یکی از مخالفان اعدام قتلی اتفاق بیفتد، آیا دست اندرکاران روزنامه هممهین یا حقوقدانهای مخالف اعدام از سر تقصر قاتل میگذرند؟
روزنامه هم میهن می نویسد:«آنطور که جامعه شناسان و متخصصان روان میگویند، نوع واکنش شهروندان به ویژه در فضای مجازی حاکی از آن است که به ویژه در دوسال اخیر شنیدن صدور احکام اعدام و اجرای آنها تبعات منفی بر سلامت روح و روان آنها گذاشته است. تبعات منفی جاری شدن این احکام در جامعهای که به صورت مداوم با بسیاری از تنگناهای اقتصادی، معیشتی، اجتماعی و حتی سیاسی، دست و پنجه نرم میکند، قطعاً نمیتواند پیامدهای خوبی همراه داشته باشد.» این روزنامه در ادامه از دیدگاه دکتر نجفی توانا حقوقدان می نویسد:«تجربه نشان داده که مجازات اعدام عملاً تاثیرگذار نبوده. از نظر جامعه شناسی این مجازاتها نوعی ترویج خشونت است، قباحت خشونت را از بین برده و منجر به الگوبرداری از آن میشود. دیدگاه علمی، اعمال این نوع مجازاتها را توصیه نمیکند.»
اینکه چرا از نظر ایشان مجازات اعدام ترویج خشونت است معلوم نیست، ولی ایشان پاسخ نمی دهد که چرا در کشور آمریکا که هنوز مجازات اعدام جاری و ساری است کسی اعدام را عامل ترویج خشونت نمی داند؟!
به این خبر توجه کنید: ایالت آلاباما در جنوب ایالات متحده اولین مورد از اعدام یک مجرم با استفاده از گاز نیتروژن را اجرا کرد. کِنِت اسمیت، ۵۸ ساله، که به جرم مشارکت در قتل یک زن در سال ۱۹۸۸ در ایالت آلاباما به اعدام محکوم شده بود، از دادگاه عالی آمریکا خواسته بود که اجرای حکم او از راه تنفس گاز نیتروژن را لغو کند، اما دادگاه عالی روز چهارشنبه، چهارم بهمن، با رد بررسی این پرونده، عملاً راه را برای اجرای این حکم در روز پنجشنبه باز کرد. با این حال پس از موافقت ضمنی دادگاه عالی آمریکا با این شیوه از اعدام، حکم اسمیت در روز پنجشنبه، پنجم بهمن ماه، اجرا شد. به گزارش خبرگزاری رویترز، مقامات ایالت آلاباما این شیوه از اعدام را «انسانیترین و کم دردترین» راه برای اجرای مجازات اعدام خواندهاند!
حال آقای نجفی توانا، روزنامه هم میهن و همه کسانی که مجازات اعدام را زشت و ناپسند میدانند، به افکار عمومی بگویند چرا وقتی مجازات اعدام در آمریکا اجرا میشود از کسی صدایی در نمیآید اما وقتی این مجازات که اکثر آنها قصاص است و نه اعدام، در ایران اجرا می شود فریاد «واسلاما»،«واحقوق بشرا»ی عدهای در میآید و در فضای مجازی شلتاق میکنند که «اعدام بد است»، «نه به اعدام»، «اعدام نقض حقوق بشر است» و...
به راستی چرا برای یک عده همیشه «مرغ همسایه غاز است؟» چرا مجازات اعدام در آمریکا خوب و بی عیب و نقص است و عین حقوق بشر است ولی در ایران عین همه بدیهاست؟! التماس تفکر و تعقل!
اگر در خانواده یکی از مخالفان اعدام قتلی اتفاق بیفتد، آیا دست اندرکاران روزنامه هممهین یا حقوقدانهای مخالف اعدام از سر تقصر قاتل میگذرند؟
فرهاد خادمی