تاج یا کلاه بر سر تامین اجتماعی

تخم لق این موضوع را اولین وزیر رفاه و تامین اجتماعی در دولت احمدی نژاد مطرح کرد و بخاطر علاقه ای که به تیم داری داشت اعلام کرد که این وزارتخانه ( که البته منظورش سازمان تامین اجتماعی بود ) این دو تیم را بر می دارد . از منظر کارشناسی بطور کلی سازمان تامین اجتماعی اگر بتواند و منابعی داشته باشد باید بر روی ورزشهای همگانی معطوف به بازنشستگان و مستمری بگیران خود سرمایه گذاری کند چرا که با ارتقاء سلامت این قشر از بروز بیماری ها و...جلوگیری می شود و حمایت از ورزشهای قهرمانی و حرفه ای در حیطه عمل سازمان تامین اجتماعی نبوده و نیست حتی اگر این باشگاهها زیان ده نباشند تا چه رسد به اینکه باشگاههای موصوف دارای مشکلات زیادی است .
البته سازمان تامین اجتماعی در ادوار گذشته و بخاطر سهامداری در برخی شرکتهای بزرگ که از دولت در قبال بدهی دریافت نموده بود و به واسطه شرکتهای نسل چندم خود چندین تیم فوتبال داشت مثلا در دهه 70 بخاطر سهامداری در ایران خودرو و سایپا و شرکتهای تولید کننده مس و در دهه 90 و تاکنون بخاطر سهامداری در شرکت ذوب آهن ولیکن چنانچه سازمان به سمت خروج از بنگاهداری و تصدیگری حرکت نماید علی القاعده این مشکل برطرف می شود . ولی مشخص نیست که چرا ماموریت و تکلیف رفع مشکلات بین المللی فوتبال کشور که باید توسط دولت و شرکتهای دولتی انجام پذیرد به عهده سازمان تامین اجتماعی گذاشته می شود و این داغ بر پیشانی این سازمان مشاع ، بین نسلی و حق الناس می خورد؟! بطور مثال در دولت قبل بخاطر مشکلات تحریم و شکایت مربی و فیفا ، تادیه مطالبه ویلموتس را به سازمان تامین اجتماعی تحمیل کردند و الان هم می خواهند مشکل پرسپولیس را به همین ترتیب عمل نمایند ؟ و مشخص نیست تاجی که می خواهند بر سر سازمان بگذارند این تاج است یا اون تاج ؟! بویژه آنکه این دوباشگاه استقلال و پرسپولیس دارای طرفداران میلیونی هستند و تملک یکی از این دو میتواند برای سازمان در بین هواداران فوتبال و مردم حاشیه بسازد
بدهی های بیمه ای دولت امری است که شکل گیری و انباشت آن از سال 1354 شروع شده و تا الان ادامه دارد و بنظرمی رسد باتوجه به عدم درج تادیه نقدی در بودجه های سنواتی توسط دولتهای سابق و لاحق این روند روبه تزاید است و تبدیل به معوقات سنواتی می شود تلاشهای سازمان تامین اجتماعی تا اوائل دهه 70 موثر واقع نشد و از اواخر دهه 70 سازمان مجبور شد پیشنهاد دولت برای تادیه تهاتری بدهی های معوقه از طریق واگذاری اموال و دارائیهای مازاد برنیاز دولت را بپذیرد و از همان ابتدا دولت ها همواره یک سبد سهام به سازمان پیشنهاد می کردند که شامل سهام شرکتهای خوب وسود آور و مقداری جزئی سهام شرکتهای زیان ده و یا باحاشیه سود پائین یا طرح اقتصادی نیمه تمام بود .مثلا در دولت قبل یک بسته تهاتر بدهی به مبلغ حدود 37 هزار میلیارد تومان انجام شد که حدود 32 هزار میلیارد تومان آن سودآور و مرغوب بود ولی حدود 5هزار میلیارد تومان آن سهام هپکو بود که در آن مقطع و تا همین اواخر زیان ده و مشکل دار بود. صرفنظر از اینکه بهرتقدیر در اقتصاد نیم قرن اخیر ایران چنانچه شرکتی زیان دهی دارای اموال و دارایی سرمایه ای باشد ، افزایش قیمت اموال ودارائیهای آن هر زیانی سنواتی را پوشش می دهد. البته در آن مقطع و تا سال 1393 که طرح تحول سلامت شروع شد و سازمان تامین اجتماعی برای اولین بار دچار کسری نقدینگی شد بعضا سازمان از دریافت سهام غیر سودآور استنکاف نموده مثلا در دوره مدیرعاملی دکتر ستاری فر واگذاری بالمناصفه سهام شرکتهای هواپیمایی آسمان و شیر و پاستوریزه پگاه به سازمان تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی کشوری مصوب هیات وزیران شد ولی سازمان اعلام کرد این سهام را نمی خواهد و سازمان بازنشستگی کل سهام این دو شرکت را بابت تهاتر بدهی دولت برداشت .مشابه این اقدام طی دوسال گذشته هم اتفاق افتاد و تهاتر برخی شرکتهای مشابه دارای مصوبه واگذاری منتفی شد . همچنین دولت وقتی که سازمان از پذیرش جنس در هم دولت استنکاف می ورزید و فقط سهام مرغوب را بر میداشت در قیمت گذاری ، رقم های بالاتری را به سازمان تامین اجتماعی تحمیل می کرد مثل میوه فروش هایی که قیمت میوه درهم و سواکن آنها فرق می کند!؟
دولت طبق قانون بودجه سال 1402 کل کشور مکلف بوده است مبلغ 70 هزار میلیارد تومان از بدهی خود را به سازمان تامین اجتماعی از طریق واگذاری اموال و دارائی تادیه تماید و تاکنون که در ایام پایانی سال قرار داریم هنوز این امر محقق نشده است فلذا اگر دولت به سبک وسیاق دولتهای قبلی و در فرصت باقیمانده نسبت به واگذاری یک بسته سهام 70 هزار میلیارد تومانی به سازمان تامین اجتماعی اقدام کند که سهام باشگاه پرسپولیس جزء کوچکی از آن باشد ، این موضوع تاحدودی قابل تحمل است ولیکن اگر قرار باشد دولت به این وظیفه وتکلیف خود بطور کامل عمل نکند و 70 هزار میلیارد تومان سهام به سازمان تامین اجتماعی ندهد و فقط سهام پرسپولیس را بدهد میشود مثل میوه فروشی که نه میوه درهم می دهد و نه میوه سواکن و فقط میوه های پلاسیده و چروکیده را به قیمت بالا به مردم می فروشد و حکایت سازمان می شود حکایت یک بنده خدایی که یک کیف پول پیدا کرده بود و داخل کیف فقط دفترچه قسط بود و هر ماه می رفت قسط میداد و گریه می کرد ؟!

علی حیدری - کارشناس رفاه و تامین اجتماعی