روزهاست ده‌ها و صدها خبر درباره انتقام ایران در همه دنیا پخش و تحلیل می‌شود. حقیقتا حمله اسراییل به مرکز دیپلماتیک یک کشور از زمان تاسیسش بی‌سابقه است نه در جنگهای سه گانه با اعراب و نه تنشهای طولانی پنهان با خصمان خود در دوران جنگ سرد. اما چرا اینقدر شیپور جنگ را در سراسر دنیا به صدا درآورده‌اند؟
فراموش نمی‌کنیم در کوران شکل گیری بحران تا آغاز جنگ با اوکراین لحظه به لحظه همه دستگاه‌های نظامی و جاسوسی از آمادگی روس‌ها برای لشگر کشی به اوکراین می‌گفتند. به اندازه‌ای این صدا بلند بود که در تمام دنیا پیچید و جهان آماده ورود به مقطع خطرناکی از حیات معاصر خود شد. این جنجال بزرگ، روس‌ها را هم قانع کرد که با ارتشی نیمه بازسازی شده و تجهیزات کهنه و تانکهای قدیمی و خاک خورده و نیروهای ناکارآزموده ستون شصت کیلومتری خود را به سمت کی یف حرکت دهند و این چیزی نبود بجز باور کردن وجود ظرفیت نظامی مناسب در روسیه برای رسیدن به هدفی که فرماندهانشان با القائات بی‌پایان دشمنانشان تصور می‌کردند بسیار ساده است اما اینطور نشد و آنها در پیشروی یا ستون کشی بدون پشتوانه، غافل از شکل گیری اتاق جنگ غربی‌ها در اوکراین و آمادگی دفاعی غیر آشکار و ترکیبی اوکراینی - غربی به علاوه اسراییل و ترکیه از قبل را، در برآوردهای راهبردی خود اساساً ندیدند و بزرگترین فریب راهبردی را خوردند و اکنون اروپا از هر زمان دیگری به جنگ نزدیکتر است و روس‌ها هم چشم انداز روشنی برای پیروزی ندارند.
آنچه که امروز در حال وقوع است یعنی خبرها و تحلیلهای رسمی و رسانه‌ای در حال ایجاد چنین فضایی هستند و به شکل‌های مختلف در حال ترسیم شرایط یک جنگ همه جانبه و خارج از کنترلند. اما واقعاً آنها از کدام جنگ می‌گویند؟ با نمایش روانی و آماده نشان دادن یک باریکه به شدت آسیب پذیر و پایگاه‌‌ها و نظامیان بی‌شمار و کشورهایی که اگر دخالت کنند همه هستی خود را می‌بازند که نمی‌شود وارد چنین جنگی شد. قصد بر شمردن مشکلات امنیتی در همه جهان و منطقه را ندارم، هیچکس آماده جنگ نیست و این طبل خالی است و هدفش وحشت آفرینی جهانی و مدیریت بحرانهای لاینحل موجود در ساختارهای سیاسی و اقتصادی منطقه‌ای و غربی است.
رهبری هم هیچ حرفی از جنگ نزدند در همه پیامها و سخنرانی‌ها فقط صحبت از «تنبیه» رفت. همه می‌دانند که در فرهنگ ما تنبیه اصطلاح آرام سازی کودکان است و سیلی ادب کردن بزرگتر است! بنابر این اینجا سرزمین فریب‌ها و بازی‌های مرسوم نیست.اگر جنگی را می‌خواهند آغاز کنند باید در انتظار نتایج غیر قابل تصور باشند اما چون تصور دشمنان از توانایی‌های ما حقیقی‌تر شده از جنگ خبری نیست اما از تنبیه چرا!
فراموش نمی‌کنیم در کوران شکل گیری بحران تا آغاز جنگ با اوکراین لحظه به لحظه همه دستگاه‌های نظامی و جاسوسی از آمادگی روس‌ها برای لشگر کشی به اوکراین می‌گفتند. به اندازه‌ای این صدا بلند بود که در تمام دنیا پیچید و جهان آماده ورود به مقطع خطرناکی از حیات معاصر خود شد. این جنجال بزرگ، روس‌ها را هم قانع کرد که با ارتشی نیمه بازسازی شده و تجهیزات کهنه و تانکهای قدیمی و خاک خورده و نیروهای ناکارآزموده ستون شصت کیلومتری خود را به سمت کی یف حرکت دهند و این چیزی نبود بجز باور کردن وجود ظرفیت نظامی مناسب در روسیه برای رسیدن به هدفی که فرماندهانشان با القائات بی‌پایان دشمنانشان تصور می‌کردند بسیار ساده است اما اینطور نشد و آنها در پیشروی یا ستون کشی بدون پشتوانه، غافل از شکل گیری اتاق جنگ غربی‌ها در اوکراین و آمادگی دفاعی غیر آشکار و ترکیبی اوکراینی - غربی به علاوه اسراییل و ترکیه از قبل را، در برآوردهای راهبردی خود اساساً ندیدند و بزرگترین فریب راهبردی را خوردند و اکنون اروپا از هر زمان دیگری به جنگ نزدیکتر است و روس‌ها هم چشم انداز روشنی برای پیروزی ندارند.
آنچه که امروز در حال وقوع است یعنی خبرها و تحلیلهای رسمی و رسانه‌ای در حال ایجاد چنین فضایی هستند و به شکل‌های مختلف در حال ترسیم شرایط یک جنگ همه جانبه و خارج از کنترلند. اما واقعاً آنها از کدام جنگ می‌گویند؟ با نمایش روانی و آماده نشان دادن یک باریکه به شدت آسیب پذیر و پایگاه‌‌ها و نظامیان بی‌شمار و کشورهایی که اگر دخالت کنند همه هستی خود را می‌بازند که نمی‌شود وارد چنین جنگی شد. قصد بر شمردن مشکلات امنیتی در همه جهان و منطقه را ندارم، هیچکس آماده جنگ نیست و این طبل خالی است و هدفش وحشت آفرینی جهانی و مدیریت بحرانهای لاینحل موجود در ساختارهای سیاسی و اقتصادی منطقه‌ای و غربی است.
رهبری هم هیچ حرفی از جنگ نزدند در همه پیامها و سخنرانی‌ها فقط صحبت از «تنبیه» رفت. همه می‌دانند که در فرهنگ ما تنبیه اصطلاح آرام سازی کودکان است و سیلی ادب کردن بزرگتر است! بنابر این اینجا سرزمین فریب‌ها و بازی‌های مرسوم نیست.اگر جنگی را می‌خواهند آغاز کنند باید در انتظار نتایج غیر قابل تصور باشند اما چون تصور دشمنان از توانایی‌های ما حقیقی‌تر شده از جنگ خبری نیست اما از تنبیه چرا!
حمید صفری - کارشناس مسائل سیاسی
