با آغاز سال تحصیلی در اول مهر، همه ساله میلیون‌ها دانش‌آموز به شوق آموختن دانش، روانه مدارس مي‌شوند. در این میان، تلاش دانش‌آموزان خردسال و ابتدایی بسیار تماشایی است. این تکاپو، جلوه زیبایی را به جامعه مي‌بخشد، گویی که خونی تازه به رگ‌هاي حیات کشور وارد شده است و این چنین، تجسم پر‌معنایی از نسل آینده به اذهان خطور مي‌کند. نسل فردا باید آنچنان سازنده جلوه کند که درخور فردای نسل باشد. این نسل باید کوله‌بار تجربه و دانش نسل گذشته را ره‌توشه خود کند و دمادم بر میزان شعور و آگاهی خود بیافزاید. برای سازندگی، هیچ راهی، اعم از انتقال فن‌آوری روز، وارد کردن متخصصان و مستشاران خارجی، ایجاد مناطق آزاد تجاری و...، مناسب‌تر از توجه عمیق به امر مهم تعلیم و تربیت نمی‌باشد. سرمایه‌گذاری بر روی انسان، به معنای سرمایه‌گذاری بر روی مولّد فن‌آوری است. اگر برای این سرمایه‌گذاری تدابیر لازم اندیشیده شود، به خودکفایی در فن‌آوری نو خواهیم رسید و مي‌توانیم نیازهای تخصصی ملل دیگر را نیز برآورده کنیم. صاحب‌نظران، امر آموزش و پرورش را یک سرمایه گذاری افزوده مي‌دانند، یعنی هزینه‌اي که صرف یک دانش‌آموز مي‌شود، سودی چند برابر مي‌دهد. اگر با این دیدگاه برای آموزش و پرورش برنامه‌ریزی کنیم، به نتیجه مثبت‌تری از تعلیم و تربیت خواهیم رسید.
کارشناسان مسایل اجتماعی معتقدند روابط در خانه فردی‌تر و عاطفی‌تر و در مدرسه جمعی‌تر و منطقی‌تر است. از این‌رو این دو محیط خانه و مدرسه از لحاظ فراهم آوردن زمینه‌هاي لازم برای رشد و تربیت کودک مکمل یکدیگرند و باید همدیگر را یاری کنند. لذا همکاری پدر و مادر با معلمان و اولیای مدرسه اهمیت ویژه‌اي دارد. اما در این میان نباید نقش آموزشی و تربیتی مدرسه را نادیده گرفت، چراکه دوران تحصیل از جهت تعلیم و تربیت بهترین و مهمترین دوران است. در این دوره بچه‌ها ویژگی‌هاي روانی و آمادگی کاملی برای تربیت‌پذیری و ادب‌آموزی دارند و آموزش رسمی بچه‌ها نیز از این مرحله آغاز مي‌شود. لذا این دوران طلایی را که بهترین فرصت برای تعلیم و تربیت است، نباید به سادگی از دست داد.
کیفیت نظام آموزشی ارتباط مستقیمی با امکانات مدارس، برخورد معلمان و مربیان با دانش‌آموزان و محیط مدرسه دارد. به عبارتی وجود فضا و زمان مناسب و کافی، اولین نیاز در یادگیری است و نظام آموزش و پرورش مناسب یکی از پایه‌هاي پیشرفت در جوامع امروزی است. سرمایه‌گذاری در جهت ارتقای سطح کمی و کیفی آموزش، هرچند بازده فوری ندارد، اما قدم اول برای تربیت نیروی انسانی موردنیاز جامعه است.
ماه مهر حقیقتا ماه مهر است، چراکه یک جنبش عظیم و مجاهدت گسترده و یک تلاش همگانی برای کسب علم و معرفت آغاز مي‌شود و فضای کشور عطرآگین به عطر مجاهدت در راه علم و کسب دانش، معرفت و تربیت نسل‌هاي پی‌در‌پی است. همه تلاش‌ها این است که سرمایه‌گذاری‌‌ها و دلسوزی‌‌هاي دولت و جامعه فرهنگی متمرکز در مدرسه و در جهت علم‌آموزی و تربیت نسل‌هاي مومن و شجاع باشد.
دانش‌آموزان عزیز باید به سرعت راه کسب علم و معرفت و خودسازی را بپیمایند و قدر فرصت و دوران جوانی و نوجوانی خودرا بدانند. اين قلم اعتقاد راسخ دارد و نيك مي داند فرزندان اين مرز و بوم باور دارند؛ احترام به معلم، دل دادن به کلام معلم، ارادت به معلم، این مقدمه و لازمه علم‌آموزی، معرفت، رسیدن و بدست آوردن فرصت برای کارهای بزرگ و بزرگ‌تر است.
دوستي مي‌گفت؛ پنجره‌هاي کلاس ها، یک ریز شوق مي‌بینند و شعف؛ چه در داخل کلاس برای دانش‌اندزوی‌ها و چه در حیاط برای دوستی‌ها. امروز در تقویم‌ها، گل‌هاي عطوفت مي‌روید و ساعت‌ها، کاملاً به مهربانی نزدیک مي‌شوند. مکتبی به بُرنایی مهر نیست. گوش کن؛ این صدای گام‌هاي دوباره بهار است که در اولین روز پاییز، پیچیده است.
و عزيزي ديگر گفت؛ صدای پای مدرسه مي‌آید. قلم‌ها برای نوشتن مشق‌ها، مي‌دوند و مشق‌ها انتظار دستان کوچک بچه‌ها را مي‌کشند. دوباره دفترهای نمره حاضر مي‌شوند تا اضطراب معصومانه کودکان را ثبت کنند. آب‌خوری‌ها، تشنه سیراب کردن لیوان‌هاي خالی شده‌اند و تخته سیاه‌ها، دلتنگ دیدن دوباره شلوغ‌ها و ساکت‌هاي کلاس. کلاس‌هاي خالی، صدای پای نوآموزان دانش را مي‌شنوند و سکوت‌هاي سرد، در‌هاي و هوی امیدبخش آنها، آرام آرام محو مي‌گردد. بذر تعلیم، آماده کاشتن در ذهن‌هاي مستعد و پُر بار شده است و نیمکت‌ها بی‌قرار حضور کتاب‌ها و کیف‌ها شده‌اند. صدای گام‌هایی کوچک به گوش مي‌رسد؛ صدای شکفتن و جوانه زدن، صدای رویش و رُستن، صدای پای بهار، صدای پای مدرسه مي‌آید.
