تصادفی اتفاق میافتد؛ نامش روی آن هست، تصادف، اما دو طرف پیاده میشوند برای هم رجز خوانی میکنند، چندتا فحش و ناسزا هم به یکدیگر حواله میکنند و اگر کار به جاهای باریک کشیده شود، زد و خوردی هم میشود. اگر باریکتر شود... کار را میگوییم، چوبی، چماقی یا قفل فرمانی از زیر صندلی و یا صندوق عقب بیرون میآید و اوضاع وخیم میشود. کار به چاقو و چاقوکشی نکشد خوب است.
همه ما تهرانیها از این صحنهها در سطح شهر و کوچه و خیابان زیاد دیدهایم اما پرسیدن هم ندارد که چرا اینگونه است؟! روشن است که عوارض شهرنشینی و مدرنیته چنین اتفاقات ناگوار و ناخوشایندی است که باعث دردسرهایی برای مردم میشود. در برخی نمونهها حتی دیده شده که زد و خوردهای خیابانی به مرگ یک طرف ختم شده و بازداشت و دادگاه و قصاص و اعدام به همین راحتی! دو طرف عزادار میشوند.
نوشتیم که از عوارض و عواقب شهر نشینی و مدرنیته همین دعواهای خیابانی است که تنها هم به دلیل مسائل رانندگی نیست، چیزهای دیگر هم هست که میتوان به صف نانوایی یا هرگونه ناهنجاریهای جامعه اشاره کرد.
از دیگر دلایل عصبانی بودن مردم در جامعه کلانشهری چون تهران، مشکلات و مسائل اقتصادی است که آستانه تحمل را پایین آورده و برای خالی کردن آن انرژیهای منفی که به واسطه فشارهای اقتصادی تلنبار شده، ماننده زخمی چرکین سر باز میکند، بیرون میزند و به صورت نزاعهای خیابانی بروز میکند.
بسیاری از پروندههای دادگاهها به همین مسائل مرتبط است. اگر جامعه در آرامش نسبی روحی روانی باشد، قطعاً از جرم و جنایت نیز کاسته خواهد شد و تجمع پروندههای زیاد در قوه قضاییه کاهش خواهد یافت.
بر اساس آماری که پزشکی قانونی استان تهران منتشر کرده، در نیمه نخست سال جاری 55 هزار و 299 نفر به دلیل نزاع خیابانی به پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کردهاند.
اگر همین تعداد را کل نزاعها بدانیم، در روز 305 نزاع در تهران اتفاق میافتد که منجر به آسیب دیدگی میشود. حال اگر این تعداد را دو طرف دعوا فرض کنیم هم نصف 305 نزاع در روز اتفاق میافتد که به نظر نمیرسد که نصف باشد در دعوا هر دو طرف هم میزنند هم میخورند.
در هر صورت آمار بالایی در این زمینه برای تهران به ثبت رسیده که آمار خوبی هم نیست و زنگ هشدار و خطری است که به صدا درآمده و باید مسئولان امر در این باره اندیشهای کنند و جامعه شناسان و روانپزشکان برای کاهش خشم و عصبانیت جامعه برنامهریزی داشته باشند.
دکتر مهدی فروزش متخصص پزشکی قانونی در اینباره گفت: در شش ماه اول سالجاری ۵۵ هزار و ۲۹۹ نفر به دلیل آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کرده اند که این تعداد در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۴۰۱ که تعداد مراجعین به دلیل نزاع به مراکز پزشکی قانونی ۵۵ هزار و پنج نفر اعلام شده بود که نیم درصد افزایش یافته است. وی گفت: از کل مراجعین به دلیل آسیب های ناشی از نزاع در شش ماهه اول سالجاری، ۳۴ هزار و ۵۹۰ نفر مرد و ۲۰ هزار و ۷۰۹ نفر زن بوده اند.
اگر این آمار را برای نیمه دوم سال نیز در نظر بگیریم، تعداد نزاعها به 110458 نفر خواهد رسید، که تقسیم بر 365 روز، رقم 302 نزاع در روز در استان تهران را نشان میدهد. آمار بسیار بالا است، نمیتوان تنها به انتشار و ارائه این تعداد از نزاع ثبت شده در سازمان پزشکی قانونی بسنده کرد. باید دستگاههای مربوطه در این زمینه کاری کنند.
همه ما تهرانیها از این صحنهها در سطح شهر و کوچه و خیابان زیاد دیدهایم اما پرسیدن هم ندارد که چرا اینگونه است؟! روشن است که عوارض شهرنشینی و مدرنیته چنین اتفاقات ناگوار و ناخوشایندی است که باعث دردسرهایی برای مردم میشود. در برخی نمونهها حتی دیده شده که زد و خوردهای خیابانی به مرگ یک طرف ختم شده و بازداشت و دادگاه و قصاص و اعدام به همین راحتی! دو طرف عزادار میشوند.
نوشتیم که از عوارض و عواقب شهر نشینی و مدرنیته همین دعواهای خیابانی است که تنها هم به دلیل مسائل رانندگی نیست، چیزهای دیگر هم هست که میتوان به صف نانوایی یا هرگونه ناهنجاریهای جامعه اشاره کرد.
از دیگر دلایل عصبانی بودن مردم در جامعه کلانشهری چون تهران، مشکلات و مسائل اقتصادی است که آستانه تحمل را پایین آورده و برای خالی کردن آن انرژیهای منفی که به واسطه فشارهای اقتصادی تلنبار شده، ماننده زخمی چرکین سر باز میکند، بیرون میزند و به صورت نزاعهای خیابانی بروز میکند.
بسیاری از پروندههای دادگاهها به همین مسائل مرتبط است. اگر جامعه در آرامش نسبی روحی روانی باشد، قطعاً از جرم و جنایت نیز کاسته خواهد شد و تجمع پروندههای زیاد در قوه قضاییه کاهش خواهد یافت.
بر اساس آماری که پزشکی قانونی استان تهران منتشر کرده، در نیمه نخست سال جاری 55 هزار و 299 نفر به دلیل نزاع خیابانی به پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کردهاند.
اگر همین تعداد را کل نزاعها بدانیم، در روز 305 نزاع در تهران اتفاق میافتد که منجر به آسیب دیدگی میشود. حال اگر این تعداد را دو طرف دعوا فرض کنیم هم نصف 305 نزاع در روز اتفاق میافتد که به نظر نمیرسد که نصف باشد در دعوا هر دو طرف هم میزنند هم میخورند.
در هر صورت آمار بالایی در این زمینه برای تهران به ثبت رسیده که آمار خوبی هم نیست و زنگ هشدار و خطری است که به صدا درآمده و باید مسئولان امر در این باره اندیشهای کنند و جامعه شناسان و روانپزشکان برای کاهش خشم و عصبانیت جامعه برنامهریزی داشته باشند.
دکتر مهدی فروزش متخصص پزشکی قانونی در اینباره گفت: در شش ماه اول سالجاری ۵۵ هزار و ۲۹۹ نفر به دلیل آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کرده اند که این تعداد در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۴۰۱ که تعداد مراجعین به دلیل نزاع به مراکز پزشکی قانونی ۵۵ هزار و پنج نفر اعلام شده بود که نیم درصد افزایش یافته است. وی گفت: از کل مراجعین به دلیل آسیب های ناشی از نزاع در شش ماهه اول سالجاری، ۳۴ هزار و ۵۹۰ نفر مرد و ۲۰ هزار و ۷۰۹ نفر زن بوده اند.
اگر این آمار را برای نیمه دوم سال نیز در نظر بگیریم، تعداد نزاعها به 110458 نفر خواهد رسید، که تقسیم بر 365 روز، رقم 302 نزاع در روز در استان تهران را نشان میدهد. آمار بسیار بالا است، نمیتوان تنها به انتشار و ارائه این تعداد از نزاع ثبت شده در سازمان پزشکی قانونی بسنده کرد. باید دستگاههای مربوطه در این زمینه کاری کنند.