قدیم‌ها هر شغل و حرفه‌ای برای خودش شگردهایی را داشت که از این آن‌ها می‌توان به بنّاها اشاره کرد. این صنف زحمتکش هم در بهار و تابستان با آب‌وهوای مختص کارهای سنگین در فضای باز و هم در پائیز و زمستان و سرمای جانکاه آن در زیر برف و باران مشغول به کارند. در میان این گروه تعدادی هم به تعمیرات و به‌اصطلاح خودشان خرده‌کاری می‌پردازند. آن‌ها معمولاً زمان و هزینه کار را برای کارفرما اندک اعلام می‌کنند چون کافی است سر تیشه باز شود و هرگز پایان نیابد تا برای همیشه در این سرا باقی بماند و جان مالک را بر لب آورد. اگرچه آنروزها چه سخت و چه آسان سپری شده و امروز آن‌ها هر تعمیری را کنترات می‌کنند تا با مبلغی مشخص و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پایان برسانند و ازاین‌جهت در اسرع وقت تیشه‌ها را در خورجین گذاشته و خرده‌کاری‌ها را خاتمه دهند. حالا این بدعت به‌ظاهر ناپسند گزینه گروه قابل‌توجهی از دستگاه‌های اجرایی شده تا سعی کنند در زمان محدود و حداکثر چهار سالی که حضور دارند تیشه را به زمین نگذاشته و هرروز کاری تازه را شروع کنند اما در فکر خاتمه آن نباشند. چنانکه دولت‌های تازه به‌مجرد نشستن بر اریکه‌ها اولین چالشی که روبروی خود می‌بینند صدها و بلکه هزاران طرح ناقص بوده که بعضی از آن‌ها چندین کابینه را سپری کرده است! این روزها نه‌تنها به پایان دوره کابینه دولت دوازدهم نزدیک می‌شویم بلکه شورای اسلامی شهرها و بالطبع شهرداران نیز باید خود را آماده تحویل و تحول کنند بنابراین چون می‌دانند به دلیل خالی بودن خزانه‌ها قادر نخواهند بود کارهای نیمه‌تمام باقیمانده از قبل و آنچه نسنجیده شروع کرده‌اند به اتمام برسانند راه سوم را برمی‌گزینند و دست به دامان تبلیغات صوری می‌شوند تا شاید بدین‌وسیله بتوانند مستمسکی برای باقی ماندن به دست آورند درحالی‌که بعضی از تزهای شروع‌شده قبل از تولد مرده و طی سه سال گذشته بارها در امتحانات مردود شده‌اند.
شاهدیم که این روزها نه‌تنها دستگاه‌های دولتی که دست‌هایشان تا آرنج در صندوق بیت‌المال فرو می‌رود بلکه ارگان‌های خصولتی که باید ته‌مانده این سفره را هم هزینه کنند زیرا درآمدهای خودشان تکافوی درصد پایینی از هزینه‌های کلان را نمی‌دهد و این امر می‌تواند درسی باشد تا آنچه هست را وقف بهداشت و سلامت شهروندان کنند و حداقل این دوره حساس را از قید تبلیغات و فضاسازی و آینده‌نگری فردی بیرون آیند زیرا مشکلات جامعه و بخصوص شهرنشینان با هجوم کرونا به‌شدت مضاعف شده و مرز چالش را به‌سوی تنش سپری می‌کند. حالا در این میان اداره کل ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری کلان‌شهر اصفهان ساز تازه‌ای را کوک کرده تا به بهانه آن نشستی با خبرنگاران رسانه‌ها داشته باشند و مژده «شهروند دیپلمات» را بدهند غافل از اینکه بالاترین مقام سیاسی کشور همین روزها و حتی در یک نشست مجلس دو مجلس کارت زرد می‌گیرد! بنابراین توافقات ایشان به‌منظور اجرای پروژه ابداعی شهرداری اصفهان تحت عنوان «شهروند دیپلمات» که علاقه‌مندان بتوانند از طریق سایت عضو آن شوند نه‌تنها کمکی به رفع مشکلات عدیده موجود در کلان‌شهر ازجمله ازدیاد زباله‌ها در محله‌های حاشیه‌ای، تخریب و ناهموار بودن اکثر پیاده راه‌ها بخصوص در حواشی میادین و راکد ماندن طرح‌های عمرانی و بلاتکلیف ماندن مطالبات پیمانکاران و دیگر مسائل نمی‌کند بلکه تعداد قابل‌توجهی از شهروندان را مشتاق به حضور در این پروژه سرابی به امید اینکه بتوانند راهی کشورهای دیگر ازجمله آلمان، فرانسه و لهستان شوند نموده که قبلاً شهردار به همراه معدودی از اعضاء شورای اسلامی شهر طعم شیرین و واقعی آن را چشیده‌اند!
ضمناً بازرگانان و تجار و همچنین دانشگاهیان بهتر می‌دانند و راحت‌تر می‌توانند نیازهای اقتصادی خود را از دیگر کشورها به دست آورند بنابراین بعید به نظر می‌رسد به‌عنوان یک شهروند در پروژه ابداعی شهرداری که قطعاً با هزینه‌هایی هم برای آن‌ها روبرو است شرکت نمایند. از سویی خواسته امروز شهروندان این کلان‌شهر رفع معضلات زیست‌محیطی در آن می‌باشد تا حداقل اگر وضعیت اقتصاد جامعه و تحصیل دانش آموزان و دانشجویان و کسب‌وکار‌های معیشتی مبهم است، ابهامات تازه‌ای تحت عنوان «شهروند دیپلمات» برای آن‌ها مطرح نشود و ضمناً اگر قرار است در پایان دوران شورای اسلامی و کادر مدیریتی شهر باقیات و صالحاتی بماند اتمام طرح‌های عمرانی و پرداخت دیون پیمانکاران کافی است که درنهایت تنها همان تیشه‌ای که قرار است همیشه در این سرا باقی بماند باشد اگرچه ادعاهای بدون عمل همچنان درخت بی‌ثمری است که ادامه دارد تا شهردار نیز نقش دستگاه تحت مدیریت خود را در حوزه سلامت پررنگ‌تر از دیگران بداند و تنها رسانه‌ای که می‌تواند محتوای این ادعا را نقض کند بخش اخبار و گزارش‌های مردمی رسانه ملی اصفهان است و هرروز باید جوابگوی تلفن‌ها و پیامک‌های اعتراض‌آمیز شهروندان حاشیه‌نشین باشد که جمعیت بالایی را به خود اختصاص داده و میزبان انبوه زباله‌های عفونی در کوچه‌پس‌کوچه‌ها هستند که به‌خودی‌خود منبع تجمع و انتقال انواع ویروس‌ها و میکروب‌ها می‌باشد درحالی‌که مدیریت خدمات شهری و روابط عمومی آن بیشتر در فکر حاشیه پردازی‌های دولت همچون شهروند دیپلمات هستند!
نویسنده: حسن روانشید
