۲۴ استان کشور درگیر سیل است، همزمان با ایران بسیاری از کشورهای دیگر نیز دچار این اتفاق طبیعی هستند. سیل را میتوان پیش بینی کرد اما نمیتوان از وقوع آن جلوگیری کرد.
برخی عوامل وجود دارد که باعث میشود سیل که راه میافتد تلفات جانی و خسارات مالی را هم افزایش دهد. مهمترین عامل آن دخالت انسان در طبیعت است در واقع انسان حریم و حرمت طبیعت را شکسته و باعث شده تا طبیعت خشمگین شود و از نامهربانیهایی که انسان کرده انتقام بگیرد. کافی است انسانها به رفتار و کردار خود نگاهی بیندازند پروندهای سنگین از کردههای ویرانگر خود را خواهند دید.
ایران هم از این مسئله مستثنی نیست و با اقداماتی که انجام داده باعث شده تا زمانی که سیل جاری میشود، خسارات آن بیشتر باشد.
اکنون در گوشه گوشه کشور بارانهای شدید باریده یا در حال بارش است، از یک سو این بارشها میتواند به ذخیره آبهای زیر زمینی کمک کند از سوی دیگر آب پشت سدها را نیز افزایش دهد،اما همین آب حیات بخش ویرانگر هم میشود و خانوادههایی را هم داغدار میکند.
اما هر زمان اتفاقی یا حادثهای در کشور می افتد، انگشت اتهام به سوی مسئولان نشانه میرود، آیا در اتفاقاتی که حوادث طبیعی است، فقط مسئولان متهم هستند؟
ضعف در مدیریتها و کم کاری در برخی بخشهای مدیریتی وجود دارد اما ۱۰۰ درصدی نیست و مردم نیز در حوادثی چون سیل مقصر هستند. زمانی که درباره حادثهای از سوی سازمان ها و نهادهایی چون سازمان هواشناسی، راهداری، شهرداری و ستاد بحران هشدار داده می شود، این هشدارها به مردم ارتباط دارد.
اما در همین سیلهای چند روز گذشته می بینیم که مردم بی توجه به هشدارهای جدی سازمانها، به رفتار عادی خود که البته باید گفت غیر عادی، ادامه میدهند و بیتوجه به آن همچنان برای تفریح و طبیعت گردی راهی مناطقی میشوند که بیشترین خطر را دارد.
بیشترین تعداد کشته شده های امام زاده داوود را گردشگران تشکیل می دهند که برای تفریح به منطقه رفته بودند و توجهی به هشدارها هم نکردهاند. حتی مردم بی توجه به هشدارها که قطعاً آن را از رسانههای گوناگون شنیده و دیدهاند، راهی مسافرت میشوند و در راههای کوهستانی دچار گرفتاریهای زیادی می شوند که نیازمند امداد و نجات است.
اگر اندکی از خواسته خود کوتاه بیاییم و از خودخواهی دست برداریم، قطعاً خسارات و تلفات جانی و مالی بسیار کمتر خواهد شد.
هر دو طرف یعنی مسئولان و مردم وظایف خود را درست انجام دهند مکمل هم خواهند شد، با این روش میتوان حوادث را با کمترین خسارت و تلفات پشت سر گذاشت.
ضمن آن که یکی از دلایل اصلی سیل دست درازی در طبیعت است، طبیعتی که اگر با آن با ملایمت رفتار کنیم اینگونه وحشی نخواهد شد!
زمانی که حریم رودخانه از سوی برخی غصب میشود و عرصه به روخانه تنگ میشود زمانی که سیل جاری میشود طغیان میکند و اعتراض خود را نشان میدهد.
گلایه کردن و نق زدنها به مسئولان شاید تا اندازهای به حق باشد اما همین مسئولان پای کار آمدند و با وجود کمبودها، توانستند با حضور در میدان بحران را مدیریت کنند و از تلفات بیشتر جلوگیری کنند.
به یاد بیاورید که در دولت و دولتهای پیشین، مسئولین پای خود را به مناطق حادثه دیده نمیگذاشتند و اگر هم میگذاشتند با کفشهای خود وارد چادرهای حادثه دیدگان میشدند.
از جنوب تا شمال از غرب تا شرق درگیر سیل است، زمان پرداخت به مسائل حاشیهای نیست، این روزها میگذرد و رو سیاهی آن به ذغال خواهد ماند. نمیگوییم مسئولان کنونی صد در صد در مسئولیت خود موفق بودهاند، اما آنچه که امروز در قالب سیل اتفاق میافتد، به خاطر مدیریتهای گذشته است، مدیریتهایی که با تصمیمات و بی تفاوتیهای آنها باعث شده تا با بارشهای شدید اینگونه سیل جاری شود و دهها تن از هموطنان جان خود را از دست بدهند.
اگر از هم اکنون فکری برای آینده نکنیم، باز اینگونه سیلها در کشور جاری خواهد شد.
نویسنده: محمد صفری
برخی عوامل وجود دارد که باعث میشود سیل که راه میافتد تلفات جانی و خسارات مالی را هم افزایش دهد. مهمترین عامل آن دخالت انسان در طبیعت است در واقع انسان حریم و حرمت طبیعت را شکسته و باعث شده تا طبیعت خشمگین شود و از نامهربانیهایی که انسان کرده انتقام بگیرد. کافی است انسانها به رفتار و کردار خود نگاهی بیندازند پروندهای سنگین از کردههای ویرانگر خود را خواهند دید.
ایران هم از این مسئله مستثنی نیست و با اقداماتی که انجام داده باعث شده تا زمانی که سیل جاری میشود، خسارات آن بیشتر باشد.
اکنون در گوشه گوشه کشور بارانهای شدید باریده یا در حال بارش است، از یک سو این بارشها میتواند به ذخیره آبهای زیر زمینی کمک کند از سوی دیگر آب پشت سدها را نیز افزایش دهد،اما همین آب حیات بخش ویرانگر هم میشود و خانوادههایی را هم داغدار میکند.
اما هر زمان اتفاقی یا حادثهای در کشور می افتد، انگشت اتهام به سوی مسئولان نشانه میرود، آیا در اتفاقاتی که حوادث طبیعی است، فقط مسئولان متهم هستند؟
ضعف در مدیریتها و کم کاری در برخی بخشهای مدیریتی وجود دارد اما ۱۰۰ درصدی نیست و مردم نیز در حوادثی چون سیل مقصر هستند. زمانی که درباره حادثهای از سوی سازمان ها و نهادهایی چون سازمان هواشناسی، راهداری، شهرداری و ستاد بحران هشدار داده می شود، این هشدارها به مردم ارتباط دارد.
اما در همین سیلهای چند روز گذشته می بینیم که مردم بی توجه به هشدارهای جدی سازمانها، به رفتار عادی خود که البته باید گفت غیر عادی، ادامه میدهند و بیتوجه به آن همچنان برای تفریح و طبیعت گردی راهی مناطقی میشوند که بیشترین خطر را دارد.
بیشترین تعداد کشته شده های امام زاده داوود را گردشگران تشکیل می دهند که برای تفریح به منطقه رفته بودند و توجهی به هشدارها هم نکردهاند. حتی مردم بی توجه به هشدارها که قطعاً آن را از رسانههای گوناگون شنیده و دیدهاند، راهی مسافرت میشوند و در راههای کوهستانی دچار گرفتاریهای زیادی می شوند که نیازمند امداد و نجات است.
اگر اندکی از خواسته خود کوتاه بیاییم و از خودخواهی دست برداریم، قطعاً خسارات و تلفات جانی و مالی بسیار کمتر خواهد شد.
هر دو طرف یعنی مسئولان و مردم وظایف خود را درست انجام دهند مکمل هم خواهند شد، با این روش میتوان حوادث را با کمترین خسارت و تلفات پشت سر گذاشت.
ضمن آن که یکی از دلایل اصلی سیل دست درازی در طبیعت است، طبیعتی که اگر با آن با ملایمت رفتار کنیم اینگونه وحشی نخواهد شد!
زمانی که حریم رودخانه از سوی برخی غصب میشود و عرصه به روخانه تنگ میشود زمانی که سیل جاری میشود طغیان میکند و اعتراض خود را نشان میدهد.
گلایه کردن و نق زدنها به مسئولان شاید تا اندازهای به حق باشد اما همین مسئولان پای کار آمدند و با وجود کمبودها، توانستند با حضور در میدان بحران را مدیریت کنند و از تلفات بیشتر جلوگیری کنند.
به یاد بیاورید که در دولت و دولتهای پیشین، مسئولین پای خود را به مناطق حادثه دیده نمیگذاشتند و اگر هم میگذاشتند با کفشهای خود وارد چادرهای حادثه دیدگان میشدند.
از جنوب تا شمال از غرب تا شرق درگیر سیل است، زمان پرداخت به مسائل حاشیهای نیست، این روزها میگذرد و رو سیاهی آن به ذغال خواهد ماند. نمیگوییم مسئولان کنونی صد در صد در مسئولیت خود موفق بودهاند، اما آنچه که امروز در قالب سیل اتفاق میافتد، به خاطر مدیریتهای گذشته است، مدیریتهایی که با تصمیمات و بی تفاوتیهای آنها باعث شده تا با بارشهای شدید اینگونه سیل جاری شود و دهها تن از هموطنان جان خود را از دست بدهند.
اگر از هم اکنون فکری برای آینده نکنیم، باز اینگونه سیلها در کشور جاری خواهد شد.
نویسنده: محمد صفری