در روزهای اخیر دو نشست مهم بین‌المللی برگزار شده که هر کدام درسها و پیام‌های قابل توجهی به همراه داشته‌اند. نخست آنکه به درخواست کشورهای اسلامی نشست شورای حقوق بشر با محوریت بررسی هتاکی به مقدسات اسلامی از جمله قرآن سوزی سیستماتیک در سوئد برگزار و کشورهای اسلامی خواستار مقابله جهانی با این اسلام ستیزی‌ها شدند. نکته مهم در نشست مذکور مخالفت آمریکا و انگلیس و برخی کشورهای اروپایی با این درخواست به بهانه حمایت از آزادی بیان است.
این ژست به اصطلاح بشر دوستانه در حالی گرفته شده که هیمن چند روز پیش مردم فرانسه در اعتراض به قتل یک جوان 17 ساله به دست پلیس به خیابان‌ها آمدند حال آنکه واکنش سران فرانسه و اروپا که به اغتشاش و ناآرامی در سایر کشورها در لوای ازادی بیان دامن می‌زنند در برابر این اعتراض‌ها سرکوب و حمایت از سرکوب گری پلیس بود.
در حالی کشورهای اروپایی از اعتراضات در فرانسه ابراز نگرانی کرده و خواستار پایان آن با هر شیوه‌ای بودند، در داخل فرانسه نیز در کنار بازداشت هزاران نفر، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در جمع شهرداران اعلام کرد «مجازاتی مالی و به سهولت قابل وضع» را برای والدین فرزندانی در نظر گرفته که اقدام به آشوب و تخریب می‌کنند. به گفته وی، این جریمه «از همان اولین کار خطا» قابل وضع خواهد بود.
مکرون تعلیق کمک مالی دولت به خانواده‌ها (موسوم به کمک عائله‌مندی) را از مصادیق این جریمه دانست؛ با این وجود گفت که مجازات الزاما محدود به این مورد نخواهد بود. وزیر دادگستری فرانسه نیز گفته بود که والدین کودکان زیر ۱۷ سال که در اعتراضات شرکت داشتند، مسئول شناخته می‌شوند. مورتی تاکید کرده بود که با توجه به اینکه وظایفی دارند با2 سال زندان و ۳۰ هزار یورو جریمه روبرو خواهند شد. بعد دیگر اقدامات محدودیت ساز و تنبیهی فرانسه در برابر اعتراضات مردمی را در حوزه شبکه‌های اجتماعی می‌توان مشاهده کرد چنانکه اریک دوپوند مورتی وزیر دادگستری فرانسه در این زمینه می گوید: افرادی که در اعتراضات شرکت داشتند در رسانه‌های اجتماعی سازماندهی شده بودند، بنابراین مقامات می‌توانند آدرس IP کاربران را درخواست کنند. او گفت که مقامات اطلاعاتی دارند مبنی بر اینکه افراد درگیر از طریق برنامه‌هایی مانند اسنپ چت سازماندهی شده اند. وزیر دادگستری فرانسه تاکید کرد: «بنابراین شما ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۶ یا ۱۷ ساله هستید، در خانه هستید و چیزی در اسنپ چت پست کرده اید، حساب شما حذف خواهد شد و شناسایی و مجازات خواهید شد.»
نکته دیگر آنکه غربی‌ها در حالی هتاکی به اسلام را آزادی بیان می‌نامند که در همین کشورها حتی سوال از هولوکاست جرم می باشد و مجازات سنگین دارد. هتاکی به اسلام آزاد است اما اگر اعتراضی به هتاکان شود نظیر آنچه در قبال نشریه شارلی ابدو صورت گرفت، راهپیمایی ازادی بیان به پا می‌کنند و اعتراض به اسلام ستیزی را محکوم می‌کنند.
دوم آنکه نشست سران ناتو در لیتوانی سه شنبه و چهارشنبه در حالی برگزار شد که هر چند ادعاهای بسیاری در باب ارسال تسلیحات به کی یف مطرح و غرب تلاش نمود تا خود را حامی اوکراین معرفی نماید اما در نهایت ناتو بر تمام تعهدات خود پشت کرده و رسما پذیرش عضویت اوکراین در ناتو را مردود دانست. نشست ناتو هر چند با پردازش‌های گسترده رسانه‌ای همراه بود اما در نهایت نشان داد که غرب به هیچ تعهدی پایبند نمی باشد و در حالی که یک سال و نیم پیش کی یف را با وعده پیوستن به ناتو در گیر با روسیه کرد، امروز تمام آن وعده‌ها را کنار نهاده و حتی حاضر به گرفتن عکس یادگاری با زلنسکی رئیس جمهور غرب گرای اواکراین نیز نشد چنانکه تصاویر منتشره از تنهایی وی در این نشست حکایت دارد.
نشست لیتوانی درس عبرت دیگری بود برای آنانی که دل بسته وعده‌های غرب بوده و با این توهم حتی راه خیانت به کشور خویش را در پیش می گیرند. نشست ناتو نشان داد که غرب نه ناجی و حامی بلکه استعمارگری است که در نهایت مزدوران خود را نیز قربانی منافعش می‌کند که سرنوشت زلنسکی در نشست لیتوانی نمودی از این حقیقت تلخ می‌باشد.
این ژست به اصطلاح بشر دوستانه در حالی گرفته شده که هیمن چند روز پیش مردم فرانسه در اعتراض به قتل یک جوان 17 ساله به دست پلیس به خیابان‌ها آمدند حال آنکه واکنش سران فرانسه و اروپا که به اغتشاش و ناآرامی در سایر کشورها در لوای ازادی بیان دامن می‌زنند در برابر این اعتراض‌ها سرکوب و حمایت از سرکوب گری پلیس بود.
در حالی کشورهای اروپایی از اعتراضات در فرانسه ابراز نگرانی کرده و خواستار پایان آن با هر شیوه‌ای بودند، در داخل فرانسه نیز در کنار بازداشت هزاران نفر، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در جمع شهرداران اعلام کرد «مجازاتی مالی و به سهولت قابل وضع» را برای والدین فرزندانی در نظر گرفته که اقدام به آشوب و تخریب می‌کنند. به گفته وی، این جریمه «از همان اولین کار خطا» قابل وضع خواهد بود.
مکرون تعلیق کمک مالی دولت به خانواده‌ها (موسوم به کمک عائله‌مندی) را از مصادیق این جریمه دانست؛ با این وجود گفت که مجازات الزاما محدود به این مورد نخواهد بود. وزیر دادگستری فرانسه نیز گفته بود که والدین کودکان زیر ۱۷ سال که در اعتراضات شرکت داشتند، مسئول شناخته می‌شوند. مورتی تاکید کرده بود که با توجه به اینکه وظایفی دارند با2 سال زندان و ۳۰ هزار یورو جریمه روبرو خواهند شد. بعد دیگر اقدامات محدودیت ساز و تنبیهی فرانسه در برابر اعتراضات مردمی را در حوزه شبکه‌های اجتماعی می‌توان مشاهده کرد چنانکه اریک دوپوند مورتی وزیر دادگستری فرانسه در این زمینه می گوید: افرادی که در اعتراضات شرکت داشتند در رسانه‌های اجتماعی سازماندهی شده بودند، بنابراین مقامات می‌توانند آدرس IP کاربران را درخواست کنند. او گفت که مقامات اطلاعاتی دارند مبنی بر اینکه افراد درگیر از طریق برنامه‌هایی مانند اسنپ چت سازماندهی شده اند. وزیر دادگستری فرانسه تاکید کرد: «بنابراین شما ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۶ یا ۱۷ ساله هستید، در خانه هستید و چیزی در اسنپ چت پست کرده اید، حساب شما حذف خواهد شد و شناسایی و مجازات خواهید شد.»
نکته دیگر آنکه غربی‌ها در حالی هتاکی به اسلام را آزادی بیان می‌نامند که در همین کشورها حتی سوال از هولوکاست جرم می باشد و مجازات سنگین دارد. هتاکی به اسلام آزاد است اما اگر اعتراضی به هتاکان شود نظیر آنچه در قبال نشریه شارلی ابدو صورت گرفت، راهپیمایی ازادی بیان به پا می‌کنند و اعتراض به اسلام ستیزی را محکوم می‌کنند.
دوم آنکه نشست سران ناتو در لیتوانی سه شنبه و چهارشنبه در حالی برگزار شد که هر چند ادعاهای بسیاری در باب ارسال تسلیحات به کی یف مطرح و غرب تلاش نمود تا خود را حامی اوکراین معرفی نماید اما در نهایت ناتو بر تمام تعهدات خود پشت کرده و رسما پذیرش عضویت اوکراین در ناتو را مردود دانست. نشست ناتو هر چند با پردازش‌های گسترده رسانه‌ای همراه بود اما در نهایت نشان داد که غرب به هیچ تعهدی پایبند نمی باشد و در حالی که یک سال و نیم پیش کی یف را با وعده پیوستن به ناتو در گیر با روسیه کرد، امروز تمام آن وعده‌ها را کنار نهاده و حتی حاضر به گرفتن عکس یادگاری با زلنسکی رئیس جمهور غرب گرای اواکراین نیز نشد چنانکه تصاویر منتشره از تنهایی وی در این نشست حکایت دارد.
نشست لیتوانی درس عبرت دیگری بود برای آنانی که دل بسته وعده‌های غرب بوده و با این توهم حتی راه خیانت به کشور خویش را در پیش می گیرند. نشست ناتو نشان داد که غرب نه ناجی و حامی بلکه استعمارگری است که در نهایت مزدوران خود را نیز قربانی منافعش می‌کند که سرنوشت زلنسکی در نشست لیتوانی نمودی از این حقیقت تلخ می‌باشد.
قاسم غفوری
