حالا که دنیا به کام شماست تا مقامات نظارتی سرشان گرم حل‌وفصل مشکلات کلان جامعه باشد و آنچه به‌عنوان رفع مسئولیت در سطوح خارج از پایتخت توسط بعضی مسئولان انجام پذیرد را موجه فرض کنند و وعده وعیدهای نسنجیده را نیز عملیاتی بدانند حتی اگر به عهده آیندگان باشد همانگونه که شورای اسلامی پنجم اصفهان و شهردار منتخب آن با دریافت وام‌های کلان و انجام پروژه‌هایی که خاک می‌خورد وارثان خود را در منگنه قرار داد تا از هر طریق که امکان دارد گوش آحاد جامعه را دیون ببرند و باد هوا را هم تبدیل به نقدینگی کنند تا اقساط دیون به‌جامانده به‌موقع پرداخت شود!
اگرچه روش‌ها همان است و نحوه آن عوض می‌شود که «نخستین برنامه عملیاتی سه‌ساله اصفهان تا پایان سال جاری تدوین شود!» در حالی که از آغاز سال بعد تنها کمتر از دو سال به اتمام دوران شورای اسلامی ششم کلان‌شهر اصفهان و بالطبع شهردار انتصابی و عمران آن باقی می‌ماند و بازهم دیونی کلان‌تر در طول یکسال به‌جامانده از این برنامه برای شورای اسلامی هفتم و شهرداری آن به میراث گذاشته خواهد شد. معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری اصفهان در آخرین پیام خود گفته است: «تاکید و ادعا داریم که برنامه قبلی را به‌هیچ‌وجه کنار نگذاشتیم، بلکه برنامه قبلی را به‌عنوان سند زیردستی قبول کرده و خروجی‌های فرایند خود را به برنامه موجود عرضه کردیم. برنامه اصفهان 1405 دارای سه هدف اصلی کاهش آلودگی هوا، گردشگری، بهره‌وری و توجه به منابع انسانی است که این موارد اهداف مهمی محسوب می‌شود، اما در بسیاری از بخش‌های مدیریت شهری ازجمله مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، مباحث مربوط به حوزه شهرسازی، کالبد و هویت شهری و مسائل مربوط به حوزه خدمات شهری به‌صورت دقیق و کامل اشاره نشده بود، ازاین‌رو احساس شد که برنامه نیازمند بازنگری است.» که بازهم نه‌تنها مدیریت خدمات شهری نمی‌خواهد دست از موازی کاری‌ها با اداراتی چون فرهنگ و ارشاد، میراث فرهنگی و گردشگری، امور اقتصادی و دارایی و الی ماشاالله بردارد بلکه تلاش خود را مضاعف کرده تا بازهم در این مسیر به ناکجاآباد حضور مستمر داشته باشد هرچند از وظایف اصلی خود یعنی عمران و آبادی و رفع معضلاتی همچون نابسامانی‌های شهری، نظافت و بهداشت در محلات خارج از دید شهردار و معاونان آن غافل بماند.
حالا هم به نظر می‌رسد که اینگونه اسناد آن هم تدوین شده و در دهک‌های پایین‌دستی قانون‌گذاری که مرتبا با تغییرات سلیقه‌ای مواجه است را نمی‌توان طی سه سال به ثمر رساند زیرا نیازمند بازسازی و خانه‌تکانی در محتوای آن‌هاست تا به‌صورت شفاف با وظایف اصلی و بدون حاشیه مدیریت خدمات شهری مطابقت داشته باشد بد نیست معاونت برنامه و توسعه سرمایه انسانی شهرداری کمی از میز خود دور شود و پا به تحولات میدانی بگذارد و کلاه خود را قاضی کند که آیا این مجموعه پرمسئولیت ازنظر تأمین نیازهای شهرنشینی آسوده برای بیش از دو میلیون جمعیت توانایی و اعتبار و درآمد کافی و لازم را دارد که با ابزار فرسوده خود بار سازمان‌های دولتی و خصولتی را هم به دوش بکشد تا هرسال جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان را که از وظایف محرز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و زیرمجموعه‌های آن است عهده دارد شود درحالی‌که صنف تولیدکننده صنایع‌دستی در ورطه ورشکستگی افتاده و بیش از سینما نیازمند پشتیبانی و برگزاری جشنواره فروش و عرضه است زیرا سلبریتی ندارند و حقوق این هنرمندان بی‌بدیل همتراز کارگران ساده و حتی کمتر است تا علاوه بر هزینه‌های بالا، اوقات نیروهای خدمات شهری را نیز مصرف سینمایی کننده که به عهده سازمان متولی آن است و شورای اسلامی را ناچار سازد که دست به تصویب مصوباتی برای کسب درآمدهای بیشتر جهت اینگونه هزینه‌ها نمایند.
وظیفه اصلی معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی تنها تدوین نیست بلکه نظارت را هم می‌طلبد تا اگر ایستگاه اضافی مترو با هزینه صدها میلیارد تومان در پارک شهیر رجایی اشتباها ایجاد می‌شود و یا فرونشست حاشیه یکی دیگر از ایستگاه‌های مترو شمال شرقی کلان‌شهر و یا چالش‌های موجود در بخش فرهنگی و یا مصوبات تعجب‌برانگیز هزینه‌های کفن‌ودفن در آرامستان ها و یا شش هزار پرونده ماده صدی تخریبی مسکوت مانده و یا هزینه هنگفت نشر ده‌ها جلد کتاب از محل بودجه معاونت فرهنگی آن هم از طرق خاص و یا مجوزهای ساخت‌وساز هتل‌ها در حاشیه چهارباغ عباسی و زمین‌های غصبی باغ گلدسته و یا خشکیدن درخت‌های کهن در جای‌جای مرکز کلان‌شهر و یا بی‌توجهی به نمادهای در حال تخریب شهر همچون ساختمان سلطانی در چهارباغ پایین و دیگر یادگارهای فراوان این محدوده و یا سهل‌انگاری پیمانکاران نظافتی در حواشی کلان‌شهر ازجمله کوی بهارستان شهرداری منطقه ۸ که زباله‌ها را در زیر پل‌های شهر خشکیده پنهان می‌کنند و یا فاجعه ایجاد شهر موش‌ها در سرتاسر جوی آب‌بخشان خیابان فروغی و یا مجمل ماندن تکلیف نوسازی خیابان جامی که یکی از محله‌های تاریخی شهر است و یا پرداخت هزینه‌های سنگین به‌منظور تبلیغات گسترده مدیریت شهری به صداوسیمای اصفهان در طول اوقات شبانه‌روز و همچنین انجام هزینه‌های موازی برای بزرگنمایی در خبرگزاری و روزنامه متعلق به شهرداری که کلاه‌شرعی شرکتی بر آن گذاشته‌اند و یا حراج حقوق حقه اشراف مسکونی‌ها ماده صد به مالکان اینگونه امکان که حکم تخریب گرفته‌اند و یا حق السهم آبیاری اشجار شهر از زاینده‌رود که در نهرهای قدیمی با درختان تنومند ازجمله مادی بیدآباد جاری نشده تا صدها درخت بید مجنون همچنان در انتظار لیلی خود روزشماری کنند و یا مدیریت خدمات کلان‌شهر که هر صبح شنبه از صدای رسانه ملی به‌صورت تلفنی پیرامون جشنواره‌ها، آکواریوم، شروع به کار مدارس و رایگان بودن یک‌روزه اتوبوس و مترو سخن می‌گویند که انگار این ارگان با صدها چالش دیگر ازجمله ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه در سطح کلان‌شهر و نظافت ناقص و سارقان پسماند و مافیاهای آن مواجه نیستند که کلافت سردرگم ریسباف هم یکی از آن‌هاست تا گروه‌هایی که قبلا امتحان خود را در گوشه و کنار پر وسعت شهرداری اصفهان پس داده‌اند بار دیگر جشن دورهمی ولنتاین در آن بگیرند به ریش مسئولان خدمات شهری بخندند!
اگرچه روش‌ها همان است و نحوه آن عوض می‌شود که «نخستین برنامه عملیاتی سه‌ساله اصفهان تا پایان سال جاری تدوین شود!» در حالی که از آغاز سال بعد تنها کمتر از دو سال به اتمام دوران شورای اسلامی ششم کلان‌شهر اصفهان و بالطبع شهردار انتصابی و عمران آن باقی می‌ماند و بازهم دیونی کلان‌تر در طول یکسال به‌جامانده از این برنامه برای شورای اسلامی هفتم و شهرداری آن به میراث گذاشته خواهد شد. معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری اصفهان در آخرین پیام خود گفته است: «تاکید و ادعا داریم که برنامه قبلی را به‌هیچ‌وجه کنار نگذاشتیم، بلکه برنامه قبلی را به‌عنوان سند زیردستی قبول کرده و خروجی‌های فرایند خود را به برنامه موجود عرضه کردیم. برنامه اصفهان 1405 دارای سه هدف اصلی کاهش آلودگی هوا، گردشگری، بهره‌وری و توجه به منابع انسانی است که این موارد اهداف مهمی محسوب می‌شود، اما در بسیاری از بخش‌های مدیریت شهری ازجمله مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، مباحث مربوط به حوزه شهرسازی، کالبد و هویت شهری و مسائل مربوط به حوزه خدمات شهری به‌صورت دقیق و کامل اشاره نشده بود، ازاین‌رو احساس شد که برنامه نیازمند بازنگری است.» که بازهم نه‌تنها مدیریت خدمات شهری نمی‌خواهد دست از موازی کاری‌ها با اداراتی چون فرهنگ و ارشاد، میراث فرهنگی و گردشگری، امور اقتصادی و دارایی و الی ماشاالله بردارد بلکه تلاش خود را مضاعف کرده تا بازهم در این مسیر به ناکجاآباد حضور مستمر داشته باشد هرچند از وظایف اصلی خود یعنی عمران و آبادی و رفع معضلاتی همچون نابسامانی‌های شهری، نظافت و بهداشت در محلات خارج از دید شهردار و معاونان آن غافل بماند.
حالا هم به نظر می‌رسد که اینگونه اسناد آن هم تدوین شده و در دهک‌های پایین‌دستی قانون‌گذاری که مرتبا با تغییرات سلیقه‌ای مواجه است را نمی‌توان طی سه سال به ثمر رساند زیرا نیازمند بازسازی و خانه‌تکانی در محتوای آن‌هاست تا به‌صورت شفاف با وظایف اصلی و بدون حاشیه مدیریت خدمات شهری مطابقت داشته باشد بد نیست معاونت برنامه و توسعه سرمایه انسانی شهرداری کمی از میز خود دور شود و پا به تحولات میدانی بگذارد و کلاه خود را قاضی کند که آیا این مجموعه پرمسئولیت ازنظر تأمین نیازهای شهرنشینی آسوده برای بیش از دو میلیون جمعیت توانایی و اعتبار و درآمد کافی و لازم را دارد که با ابزار فرسوده خود بار سازمان‌های دولتی و خصولتی را هم به دوش بکشد تا هرسال جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان را که از وظایف محرز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و زیرمجموعه‌های آن است عهده دارد شود درحالی‌که صنف تولیدکننده صنایع‌دستی در ورطه ورشکستگی افتاده و بیش از سینما نیازمند پشتیبانی و برگزاری جشنواره فروش و عرضه است زیرا سلبریتی ندارند و حقوق این هنرمندان بی‌بدیل همتراز کارگران ساده و حتی کمتر است تا علاوه بر هزینه‌های بالا، اوقات نیروهای خدمات شهری را نیز مصرف سینمایی کننده که به عهده سازمان متولی آن است و شورای اسلامی را ناچار سازد که دست به تصویب مصوباتی برای کسب درآمدهای بیشتر جهت اینگونه هزینه‌ها نمایند.
وظیفه اصلی معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی تنها تدوین نیست بلکه نظارت را هم می‌طلبد تا اگر ایستگاه اضافی مترو با هزینه صدها میلیارد تومان در پارک شهیر رجایی اشتباها ایجاد می‌شود و یا فرونشست حاشیه یکی دیگر از ایستگاه‌های مترو شمال شرقی کلان‌شهر و یا چالش‌های موجود در بخش فرهنگی و یا مصوبات تعجب‌برانگیز هزینه‌های کفن‌ودفن در آرامستان ها و یا شش هزار پرونده ماده صدی تخریبی مسکوت مانده و یا هزینه هنگفت نشر ده‌ها جلد کتاب از محل بودجه معاونت فرهنگی آن هم از طرق خاص و یا مجوزهای ساخت‌وساز هتل‌ها در حاشیه چهارباغ عباسی و زمین‌های غصبی باغ گلدسته و یا خشکیدن درخت‌های کهن در جای‌جای مرکز کلان‌شهر و یا بی‌توجهی به نمادهای در حال تخریب شهر همچون ساختمان سلطانی در چهارباغ پایین و دیگر یادگارهای فراوان این محدوده و یا سهل‌انگاری پیمانکاران نظافتی در حواشی کلان‌شهر ازجمله کوی بهارستان شهرداری منطقه ۸ که زباله‌ها را در زیر پل‌های شهر خشکیده پنهان می‌کنند و یا فاجعه ایجاد شهر موش‌ها در سرتاسر جوی آب‌بخشان خیابان فروغی و یا مجمل ماندن تکلیف نوسازی خیابان جامی که یکی از محله‌های تاریخی شهر است و یا پرداخت هزینه‌های سنگین به‌منظور تبلیغات گسترده مدیریت شهری به صداوسیمای اصفهان در طول اوقات شبانه‌روز و همچنین انجام هزینه‌های موازی برای بزرگنمایی در خبرگزاری و روزنامه متعلق به شهرداری که کلاه‌شرعی شرکتی بر آن گذاشته‌اند و یا حراج حقوق حقه اشراف مسکونی‌ها ماده صد به مالکان اینگونه امکان که حکم تخریب گرفته‌اند و یا حق السهم آبیاری اشجار شهر از زاینده‌رود که در نهرهای قدیمی با درختان تنومند ازجمله مادی بیدآباد جاری نشده تا صدها درخت بید مجنون همچنان در انتظار لیلی خود روزشماری کنند و یا مدیریت خدمات کلان‌شهر که هر صبح شنبه از صدای رسانه ملی به‌صورت تلفنی پیرامون جشنواره‌ها، آکواریوم، شروع به کار مدارس و رایگان بودن یک‌روزه اتوبوس و مترو سخن می‌گویند که انگار این ارگان با صدها چالش دیگر ازجمله ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه در سطح کلان‌شهر و نظافت ناقص و سارقان پسماند و مافیاهای آن مواجه نیستند که کلافت سردرگم ریسباف هم یکی از آن‌هاست تا گروه‌هایی که قبلا امتحان خود را در گوشه و کنار پر وسعت شهرداری اصفهان پس داده‌اند بار دیگر جشن دورهمی ولنتاین در آن بگیرند به ریش مسئولان خدمات شهری بخندند!
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
