کشاورزی سلیقه‌ای و انفعال وزارت جهاد کشاورزی؟!

هر ساله در سایه بی‌توجهی و بدون برنامه بودن دستگاه متولی کشاورزی، بخش قابل ملاحظه‌ای از آب شیرین کشور صرف تولید محصولاتی می‌شود که کاشت و برداشت آن‌ها بدون حساب و کتاب است، با نیازهای جامعه تطابق ندارد، صنایع تبدیلی در همه استان ها وجود ندارد و یا تعداد آن کم و محدود و یا دور از دسترس است، دلال‌ها مفت می‌خرند، صادرات وجود ندارد و یا به دلیل آلوده بودن مرجوع می‌شود.
علاوه بر موارد پیش گفته، کشاورزی غلط همراه با شیوهای رایج سنتی و آبیاری غلط،‌ مزید برعلت است. افزون بر همه این موارد، وزارت جهاد کشاورزی برنامه‌ای برای پایش اراضی کشاورزی، استعدادیابی اراضی، تهیه نقشه کاشت نیز ندارد.
در نتیجه این اهمال کاری‌ها، کشاورزان به سلیقه و اراده خود هر چه را که فکر می‌کنند پولساز است، با زحمت فراوان ،صرف هزینه های گزاف میکارندودرپایان دخل و خرجشان یکی می‌شود و محصولات روی دست آن‌ها می‌ماند که باید دور ریخته شود، دفن گردد یا به دره و رودخانه‌ها سپرده شود، به این بهانه که بازار متعادل باشد و مصرف کننده بینوا همین سیب‌های دور ریختنی را از30تا60هزار تومان خریداری نماید.
آنچه که گفتیم یک چرخه معیوب در تولید، توزیع و مصرف است و بدتر از آن در کشور خشک و کم آب ایران، این گوهر کمیاب بدون دقت و ملاحظه بصورت آب پنهان(مجازی)هدر می‌رود. مسئولین و خوانندگان گرامی به این مهم وقوف داشته باشند که همه ساله این برنامه برای انواع تره بار(میوه،سبزی و صیفی جات)تکرار می‌شود و کسی هم عین خیالش نیست! چون متولی امر برنامه ندارد و همه چیز را مثل کشت دیم به امید خدا رها کرده است.

^{فرهاد خادمی}